Welkom in Brussel. De stad waar bijna 60% van de bevolking andere roots heeft. Laat me nu al zeggen dat wat betreft de migranten beide septemberverklaringen, die van minister-president Bourgeois, maar ook de alternatieve septemberverklaring tekort schieten.
De rampzalige situatie van de migranten wordt niet geproblematiseerd en dat is een gemiste kans. Als we naar de cijfers kijken dan zien we dat 34% van de Brusselaars in armoede leeft. Een derde van de jongeren kan geen job vinden. De helft van de Brusselaars komt in aanmerking voor een sociale woning. Het is crisis, maar in Brussel is het al decennialang crisis.
Vandaag is het het middenveld dat direct met die crisis wordt geconfronteerd. Er zal bespaard worden en deze keer zullen niet alleen de mensen voor wie het middenvel het opneemt daarvan de dupe zijn, maar ook degenen die werkzaam zijn binnen dat middenveld.
In de Septemberverklaring werd duidelijk gemaakt dat er zware besparingen zullen volgen op allerlei domeinen. We krijgen een rechtse regering en besparingen zijn nu eenmaal de dada van rechts.
Anderzijds komt dit niet uit de lucht vallen. Het is niet de eerste keer dat er wordt bespaard. De besparingen zijn ingezet 30 jaar geleden. Niet alleen door rechts maar ook door het zogenaamde links. Sociaaldemocraten hebben bijna evenveel besparingen doorgevoerd als rechts, zowel in België als in Europa. Bij momenten heeft ook Groen het besparingsbeleid gesteund.
Of ze nu van links of van rechts komen, ik ben tegen besparingen. Wat de besparingen zijn, waarom er wordt bespaard en tot welke gevolgen besparingen hebben geleid, heb ik uitgelegd in het boek ‘De neoliberale strafstaat’.
De politici zullen de besparingen verdedigen en zeggen dat het echt niet anders kan en dat ze nodig zijn om ‘de begroting in evenwicht te brengen’, ‘groei mogelijk te maken’ of ze geven een technische uitleg die u heel waarschijnlijk maar moeilijk kan begrijpen.
In werkelijkheid gaat het besparingsbeleid om nog meer macht en nog meer -vooral fiscale- voordelen voor een steeds kleinere elite van multinationals, bedrijfsleiders en rijke mensen die er samen met de politieke elite voor zorgen dat die macht in hun handen blijft. Macht verkrijg je onder andere door kapitaal te accumuleren. Waar wordt het kapitaal gehaald in tijden van besparingen? Bij de werkende middenklasse, maar ook bij degenen die de steun van de staat nodig hebben. Niet alleen de middenklassegezinnen krijgen de rekening gepresenteerd, maar ook gepensioneerden, werkzoekenden, alleenstaande moeders, mensen in armoede. Hun rechten worden afgepakt en ze moeten vooral hun ‘eigen verantwoordelijkheid’ nemen.
Het is geen toeval dat we sinds een aantal weken een wereldrecord bereiken van het aantal miljardairs, met de meeste ervan in Europa. Het is Europa dat trouw blijft aan het besparingsbeleid.
Het duidelijkst voorbeeld hier is Griekenland: de afgelopen vijf jaar is de gemiddelde Griek 40% armer geworden terwijl de rijkste Grieken 20% rijker werden.
Daarom ben ik tegen besparingen, en ook boos op en ontgoocheld in politici die ondanks de cijfers en de feiten voor besparingen blijven kiezen.
Ik ben verontwaardigd en ontgoocheld in politici, maar minstens evenveel ook in ons: al die mensen van het brede middenveld die het zover hebben laten komen. We hebben staan toekijken, we zijn gepacificeerd. We zijn niet in verzet gekomen.
Waarom ben ik verontwaardigd over ons? Omdat mijn stad lijdt onder armoede en uitsluiting, terwijl middenveldorganisaties beweren dat ze schitterend werk leveren, net zoals politici en politieke partijen weet u wel,
Ik ben verontwaardigd omdat ik als jongerenwerker geconfronteerd werd met de realiteit van jongeren die ik moest begeleiden en ouders die ik moest spreken (in verkrotte appartementen in Anderlecht, Molenbeek of Schaarbeek) en die mij duidelijk maakten dat ze me enkel zagen omdat ze van de jeugdrechter moesten. Mij duidelijk maakten dat ik een van de zovele jeugdwerkers was die voorbij komen zonder dat hun situatie verandert. Dat is een harde waarheid.
Hoe durven we ons werk op te hemelen tijdens congressen en studiedagen? Hoe durven we pas in verzet te komen als onze banen in gevaar komen? Waarom zijn we niet in opstand gekomen voor en samen met de mensen die we moeten ondersteunen?
Ik ben boos omdat als ik applaus krijg als ik kritiek geef op politici en regering. Maar geef ik kritiek op het middenveld zelf dan ben ik niet meer welkom. Ik mag aanklagen dat politici slecht werk leveren en dat ze geen daden laten zien, dat ze diversiteit niet serieus niet nemen enz. Maar ik mag niet hetzelfde zeggen over middenveldorganisaties die op dezelfde manier falen. Voorbeelden genoeg, van mensen en organisaties hier aanwezig vanavond.
En toch sta ik hier. Niet omdat ik zonder hoop ben, maar net omdat ik hoop heb. Hoop dat dit de eerste stap is van verzet tegen een beleid dat onze samenleving ongelijk maakt en mensen uitsluit. Verzet dat zal groeien en voorbij de eigen belangen zal kijken. Verzet ook in naam van degenen die hier vanavond niet zijn en nooit naar dergelijke events of zalen komen. Verzet voor en samen met de mensen voor wie we het moeten opnemen, voor de mensen die ons vandaag nodig hebben. Die mensen moeten we sterker maken. Aan die mensen moeten we een gezicht geven. Pas als we dit doen, zal de politieke wereld ons vrezen. Dan pas kunnen we spreken over het begin van verandering.
Verandering die nodig is, want het huidige middenveld heeft geen fundamenten en ook geen ziel meer. Het heeft haar ziel ingeruild voor het potje subsidies. Het middenveld dient mensen centraal te stellen. We moeten emancipatorisch en politiserend werken. En daar moeten we voor vechten.
Maar nu moeten we vooral doen wat we vandaag hebben gedaan: op straat komen. Niet één keer, niet symbolisch, maar structureel totdat het middenveld de plek en het respect krijgt die het verdient, maar ook de structurele middelen om de huidige structurele problemen en uitdagingen aan te gaan en daar werkelijk verandering in te brengen.
Bleri Lleshi is politiek filosoof. In april 2014 verscheen zijn nieuw boek De neoliberale strafstaat.
Deze speech werd gehouden ihkv lancering Hart boven Hard
https://blerilleshi.wordpress.com
Bleri Lleshi's Blog 