Vorig weekend had ik voor het eerst in mijn leven begrip voor het zionisme. Ik begreep waarom de vroege ideologen beseften dat joden zich niet thuis konden voelen in Europa. Ik besefte waarom ze een uitweg zochten uit Europa, uit het rechtse Europa van de 19de en de vroege 20ste eeuw. Ik besefte het goed toen ik op de Turnhoutsebaan aan het wandelen was.
Tijdens de korte wandeling naar huis die nauwelijks enkele minuten duurde werd ik drie keer geconfronteerd met wat Antwerpen te wachten staat de komende jaren. Het eerste wat ik zag was hoe een ‘patser’ met een mooie Audi werd tegengehouden. Iets verderop zag ik een jongeman, (toevallig?) van Marokkaanse origine, die werd tegengehouden voor een pascontrole. En toen ik dacht dat het gedaan was zag ik net achter mijn hoek een combi die uitgerust was met de allermodernste snufjes om de geparkeerde auto’s te controleren.
Telkens maakte ik oogcontact met de politieagenten, en ik zag een geweldige vijandigheid in hun blik. Natuurlijk viel er ook vijandigheid en woede te bespeuren in mijn blik. Het was Janssens die de kiemen legde van dit onverdraagzaam beleid, nu is het de beurt aan De Wever om dat beleid verder te zetten, en hij doet dat met groot enthousiasme!
Het Antwerpen dat ik heb gekend is voorgoed voorbij. De bal ligt nu in ons kamp. Ofwel laten we rechts winnen, ofwel moeten we ons organiseren, ofwel zullen er velen van ons terugkeren, en daarmee heeft rechts natuurlijk ook gewonnen.
Sommigen vinden dat ik overdrijf, anderen zullen zeggen dat ik gebakken lucht verkoop. Sommige “allochtonen” zullen -as usual- komen aandraven met het gezever dat het ‘onze schuld is’, dat we ‘uit onze slachtofferrol moeten stappen’, dat die ‘jongeren hard moeten worden aangepakt’ omdat zij het ‘verpesten voor iedereen’.
Het zijn allemaal goedkope visies die helaas mainstream zijn geworden. Het accepteren en internaliseren van de schuld. Dat is natuurlijk veel makkelijker dan een maatschappijkritische analyse te maken waarbij de onvermijdelijke conclusie is, om het in een citaat te gieten van wereldverbeteraar en protagonist V in V for Vendetta: “And the truth is, there is something terribly wrong with this country.”
Ontevredenheid is niet het monopolie van een etnische, culturele of religieuze minderheid, en het mag dat ook niet worden. Het is ook niet de uiting van de ondankbaarheid van de “allochtonen” (want blijkbaar vinden veel mensen nog altijd dat we dankbaar moeten zijn dat onze ouders naar hier zijn gekomen om gastarbeider te -mogen- spelen, en dat we ons nog steeds nederig moeten gedragen). Ontevredenheid, dat indignados-gevoel, is het onvermijdelijke resultaat van het asociale beleid dat men vanuit ‘t niet meer zo Schoon Verdiep voert.
Het is nu aan links om een conclusie te trekken en te werken aan een praktisch programma. Dit is een historische kans om te tappen uit de heersende ontevredenheid. Dit is de kans voor links om haar maatschappijproject te profileren.
De PVDA+ wordt bijzonder hard geviseerd door de Antwerpse burgermeester, en vooral in het linkse district Borgerhout. Op de bewuste dag van het samenscholingsverbod hadden de partijen niet enkel kritiek moeten leveren in de sociale media. Peter Mertens, Wouter van Besien, Mohamed Chebaa, Marij Preneel en andere politici hadden er moeten staan om zelf dat samenscholingsverbod tegen te gaan. Als er gewone Borgerhoutse jongeren zouden hebben gestaan, dan zouden wij lastposten zijn geweest en dan zou het samenscholingsverbod gerechtvaardigd zijn, vanuit de optiek van rechts althans. Maar als er lokale en nationale politici stonden dan zou dat een krachtig signaal zijn geweest naar De Wever en zijn briljante (kuch kuch) veiligheidsadviseurs, en niet het minst naar de Borgerhoutse jongeren die zich geviseerd voelen.
Links heeft te lang enkel strijd geleverd in kranten en gemeenteraden. Het moet de straat weer op en luisteren naar de frustraties van de jongeren die het geloof in de politiek hebben verloren. Iedereen praat over die jongeren, maar zelden wordt er met ze gepraat. Ze zijn een eigen bestaan gaan leiden. Iedereen schijnt alles over ze te weten, en het paternalisme is alomtegenwoordig omdat iedereen lijkt te weten wat het beste voor ze is.
Het heeft er namelijk alle schijn van dat Borgerhout de frontlinie zal zijn in het verzet tegen De Wever’s nieuwe project voor een asociaal Antwerpen. Leugens, collectieve laster en schuld tot het tegendeel is bewezen, dat zijn de normen van het nieuwe Antwerpen. Repressie en polarisering zal enkel toenemen onder het huidige beleid. Wij Borgerhoutenaren kunnen het al voelen.
Als repressie de regel wordt, dan moet verzet niet de uitzondering maar het antwoord zijn!
Yassine Channouf is publicist. Zijn column Boze Bruine Borgerhoutenaar (BBB) verschijnt maandelijks op Bleri Lleshi’s blog.
Volg de columns op
https://blerilleshi.wordpress.com/
Een geslaagde eerste column. Benieuwd naar zijn volgende artikels.
groot gelijk, links laat al jaren de kans liggen om één vuist te maken tegen zowel extreem als centrum rechts. spa is een mainstream sociaaldemocratische partij geworden, die schrik heeft om de basis het woord te laten voeren( dan zouden ze terug een linkse koers moet varen). en pvda+ is ook niet meer de communistische partij van welleer.
jammer want dit is precies wat er gebeurde in de jaren dertig in duitsland. sociaaldemocratie vond het beter om haar gedoogsteun aan extreemrechts te geven, dan om één front te vormen met de spartakisten en communisten. dat bart de wever zo heftig reageerde op die vergelijking door albert, bewijst dat de verglijking die wordt gemaakt met de jaren 30 en nu niet zo ver van de waarheid is.
alerta, alerta, antifascista
de internationale moet terug wakker worden
Er IS ook iets grondig fout in Borgerhout! Ik heb het één keer gewaagd mij daar te parkeren: mijn spiegel is er af geschopt & te voet werd ik aangesproken (en niet op een manier dat een vrouw dit apprecieert!). Tuurlijk moet daar meer blauw op straat komen.
Als je een échte oplossing weet: zet ze dan op papier en werk die punten uit. Er moét daar een oplossing komen, maar verontwaardigd zijn dat de politie niet meer vriendelijk kan kijken is toch wel heel een heel naieve reactie.
Een tikkeltje dramatisch…
Een conservatief/burgerlijke partij als de NV.a zal extreme politieke formaties steeds als een bedreiging zien voor de conservatief/burgerlijke orde. Het zal dus altijd een harde strijd voeren tegen extreemrechts (Vlaams Belang, Sharia4Belgium), extreemlinks (Pvda), maar ook bijvoorbeeld tegen drugsdealers (ik zou die bedreiging ook wat kunnen dramatiseren door te verwijzen naar Mexico of … Mali).
Uiteraard zullen de hefbomen verschillen, de ene pak je electoraal of bestuurlijk aan, de andere via kordate straatcontroles. En allen worden natuurlijk ook verbaal hard aangepakt. Zo enorm verbazingwekkend is dat eigenlijk niet. Er is nu ook niet met rubberkogels geschoten, laat staan met scherp. En het Vlaams Belang hangt in de touwen.
Jongeren in Borgerhout kunnen een mooie bijdrage leveren de komende jaren, niet in het minst aan zichzelf. Ze kunnen mijns inziens drie dingen doen en ze mogen zelf kiezen: studeren, studeren of studeren. Al de rest lijkt mij wel spannend, maar eigenlijk vooral tijdverlies.
Knap geschreven!
Ik ben net slachtoffer geworden van die patser actie we mogen niet meer met dure wagens rijden ik werk al sinds met 18 jaar en ben er nu 22 jaar en woon by men ouders ! Dus heb het goed kan lux leven ben ik dan ook van de criminele organisatie alle dan sorry da ik elke dag op sta om 6uur smorgens , ik begrijp nu totaal de punten niet , ( ik versta dit rij je met en dure luxe wagen heb je loon fiches by ) what the fuck !!! Bart de wever sorryy vriend je verkoopt zever in pakjes praat tenminste met die jongeren in plaats van hun te becritiseren en ze zwart te praten !!!
Toevallig passant, ik geloof daar niets van, mijn vader parkeert elke week zijn auto in borgerhout en nog nooit is er iets mee gebeurd…